NIC NIE ROBIĘ?! CZYTAM SOBIE!

Wielkanoc należy do świąt o poranno-południowych obchodach (w odróżnieniu od Bożego Narodzenia, typowo popołudniowo-wieczornego).

Jeżeli człowiek jest (jak ja!) w luksusowej sytuacji i dysponuje wypełnionym rodzinnymi zaproszeniami karnecikiem (lub raczej precyzyjnym grafikiem!), pozostaje odrobina czasu na pokonsumpcyjny odpoczynek.

Na zaszczytnym pierwszym miejscu w rankingu czynności relaksujących jest u mnie czytanie.

Dziś polecam:


Joan Lindsay- „Piknik pod Wiszącą Skałą”- to mała (w sam raz), niezwykle tajemnicza (a oparta na faktach!) książeczka. Film Petera Weira równie niesamowity!


„Pokój z widokiem”, E.M.Forstera. Nie ukrywam, czytając „widzę” panią Helenę Bonham Carter (Lucy) i Juliana Sandsa (Georga) z ekranizacji pod tym samym tytułem. Naprawdę nie jest tak banalnie jak mogłoby się wydawać!

Pan Shakespeare (a co?!)- „Poskromienie złośnicy” (w przekładzie genialnego pana Barańczaka), bo TEN William (TAMTEN to nie wiem…) poczucie humoru ma cudowne, a tu tak seksowne, że… wielu się do niego może przekonać!

Kathryn Stockett- „Służące”. Czy film jest bardziej znany od książki, czy książka od filmu, nie wiem… Arcydzieło być może to nie jest, ale dobrze się czyta. O takich lekturach mówi się „eye-opener”. W kwestii segregacji rasowej do czasu „Służących” tylko jedno oko miałam otwarte… Fajna książka po prostu!

Pan Woody Allen, który stanął w „Obronie szaleństwa”. Poczucie humoru (nieco surrealistyczne, bardzo błyskotliwe) znamy. Tekstów jest czterdzieści sześć w tym „zbiorku”, zatem można sobie dozować, gdyby ktoś poczuł przesyt (?!).

Tomek Tryzna- „Blady Niko” (ten Pan od „Panny Nikt"), w końcu Polak (!). I to się czuje! Prawda czasu i prawda ekranu (książka o młodych filmowcach). Czyta się świetnie (język!), Niko lubi się (od razu)! Można? Można!

(na zdjęciach: książeczki+okulary, kubeczek+mięta)